مقایسه تاثیر دو شیوه تمرینی توانبخشی تداومی و تناوبی پیشرونده فردی بر برخی از عوامل ساختاری و عملکردی بطن چپ بیماران قلبی پس از جراحی بای پس عروق کرونر(CABG)

مقدمه و اهداف بیماران قلبی بعد از عمل جراحی به برنامه­های توانبخشی نیاز دارند. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات تناوبی و تداومی بر عوامل ساختاری بیماران قلبی پس از جراحی بای­پاس عروق کرونری بود. مواد و روش­ ها بدین منظور 33 بیمار  POST CABG(میانگین سنی: 50/9±33/58 سال و میانگین شاخص توده بدنی: 55/3±05/27 کیلوگرم بر متر مربع) به 3 گروه تمرین تداومی هوازی (12=n)، تمرین تناوبی هوازی (12=n) و کنترل (9=n) تقسیم شدند. طول دوره برنامه 8 هفته و تواتر جلسات 3 جلسه در هفته بود. برای بررسی عوامل ساختاری از اکوکاردیوگرافی استفاده شد. برای بررسی نتایج از آزمون آماری t زوجی و آزمون تحلیل واریانس یک­سویه استفاده شد. یافته­ ها نتایج نشان داد برنامه تمرین ورزشی تداومی و تناوبی تاثیر معناداری بر اندازه بطن چپ در زمان سیستول (تداومی، 13/0p=، تناوبی 01 /0p=) دارند. همچنین در اثر برنامه تمرین ورزشی تداومی و تناوبی اندازه بطن چپ در زمان دیاستول و کسر جهشی افزایش یافت، ولی این میزان افزایش از لحاظ آماری معنادار نبود (اندازه بطن چپ در زمان دیاستول: تداومی 33/0P=، تناوبی 13/0P=، کسر جهشی: تداومی 48/0P=، تناوبی 18/0P=). نتیجه­ گیری انجام تمرینات ورزشی هوازی پیشرونده تداومی و تناوبی منتخب فواید مطلوبی بر ساختار و عملکرد بطن چپ بیماران POST CABG به همراه دارد.